Σκλήρυνση κατά πλάκας

Η Ομοιοπαθητική έχει ιδιαίτερα μεγάλη συνάφεια με όλες τις παθήσεις του Νευρικού Συστήματος, μια και ο μηχανισμός δράσης της συντελείται μέσα από τα συστήματα πληροφοριών του οργανισμού, στα οποία ασφαλώς ο νευρικός ιστός κατέχει πρωτεύουσα θέση. Το  πλαίσιο προσέγγισης και αντιμετώπισης της κατά πλάκας Σκλήρυνσης, ισχύει και για όλες τις υπόλοιπες εκφυλιστικές παθήσεις ή βλάβες του νευρικού συστήματος.
 
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Χαρακτηρίζεται από περιόδους ύφεσης και πολλαπλά επεισόδια έξαρσης, που μπορεί να διαρκέσουν για μέρες ή μήνες. Τα συμπτώματα μπορεί να ενεργοποιούνται από ποικίλα στρεσιγόνα ερεθίσματατα, όπως η έκθεση στον ήλιο, το άγχος, ο πυρετός και οι υψηλές θερμοκρασίες. Τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας ποικίλλουν δραστικά, ανάλογα με τη σοβαρότητα και την εντόπιση των βλαβών. Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΜS) είναι η πιο κοινή ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος που επηρεάζει άτομα ηλικίας μεταξύ 20 και 40 ετών.
 
Η Ομοιοπαθητική αγωγή  για την σκλήρυνση κατά πλάκας αποσκοπεί κυρίως στο να αντιμετωπισθεί η επίθεση από το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου εναντίον του δικού του νευρικού συστήματος. Τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα συνταγογραφούνται αφού ληφθούν υπόψη τα σωματικά συμπτώματα, μαζί με τα συναιθηματικά και νοητικά, τις κληρονομιές καταβολές, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εμφανίσθηκε και εξελίχθηκε η νόσος και οτιδήποτε άλλο αφορά την ολότητα και την ατομικότητα του ασθενούς. Η πρώιμη παρέμβαση με Ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της περαιτέρω προόδου της νόσου και των αλλοιώσεων που προκαλούνται από αυτήν. Τα Ομοιοπαθητικά σκευάσματα μπορούν να βοηθήσουν να μειωθεί η κούραση, να αυξηθεί η ενέργεια, να βελτιωθούν ή/και να επανακτηθούν κινητικές ικανότητες και να προληφθούν νέες κρίσεις και υποτροπές. Οι διάφορες εκφράσεις αυτής της ασθένειας μπορούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά, με ασφάλεια και ήπια με τα Ομοιοπαθητικά σκευάσματα.
 
Επειδή η φλεγμονώδης διεργασία της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αναστρέψιμη, θεωρητικά μπορούμε να περιμένουμε μια σταθεροποίηση ή/και αναστροφή της εξέλιξης της νόσου, με την εξουδετέρωση της σχετικής προδιάθεσης και την αιτιολογική αντιμετώπιση των βλαπτικών παραγόντων που υπεισέρχονται στην παθογένεια της νόσου στον κάθε συγκεκριμένο ασθενή. Η έκταση της αποκατάστασης θα εξαρτηθεί από την ικανότητα του οργανισμού για επισκευή της απομυελίνωσης και ενδεχομένως και περιοχών με γλοίωση.
 
Ένα λεπτομερές ιστορικό είναι η πρώτη σημαντική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της βασικής κατανόησης της παθολογίας σε κάθε συγκεκριμένο ασθενή, αναγκαίας για τον σωστό θεραπευτικό προσανατολισμό. Τα τραυματικά γεγονότα στη ζωή του ασθενούς είναι συνήθως σημαντικά κλειδιά, ειδικά αυτά που προηγούνται άμεσα της στιγμής της εμφάνισης και των εξάρσεων των συμπτωμάτων. Το παρελθόν ιατρικό ιστορικό μπορεί επίσης να είναι πολύ σημαντικό, ειδικά όσον αφορά αντιδράσεις σε βλαπτικούς παράγοντες, όπως κρυολογήματα, λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, κτλ. Αντιδράσεις σε φάρμακα ή εμβόλια μπορεί να είναι το απαραίτητο κλειδί που οδηγεί στην κατανόηση της φύσης του προβλήματος.
 
H Oμοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει σημαντικά σε πολλές περιπτώσεις Σκλήρυνσης κατά πλάκας.