ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ-ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ-HDL-LDL




Ο Δρ Τάσος Βαρθολομαίος είναι κάτοχος του Διπλώματος (DIHom) και  του  Μεταπτυχιακού Διπλώματος (ΗMD) Ομοιοπαθητικής Ιατρικής  στη Μ.Βρετανία και είναι σήμερα ο μοναδικός Oμοιοπαθητικός - Ιατρός στην Ελλάδα στον οποίο απονεμήθηκε ο Τίτλος Πλήρους Μέλους (MFHom) τής Βρετανικής Εταιρείας  Ομοιοπαθητικής  Ιατρικής,που αποκτάται μετα απο την ολοκλήρωση μιάς προηγμένου επιπέδου Ομοιοπαθητικής Εκπαίδευσης και  εξετάσεις επιπεδου Ιατρικής Ειδικότητας και ο οποίος είναι Κρατικά αναγνωρισμένος με βάση την Βρετανική Νομοθεσία.
 
Tα Μέλη MFHom του Faculty of Homeopathy είναι και Εταιρικά Μέλη των κορυφαίων διεθνώς Ομοιοπαθητικών Ιατρικών Φορέων,της Liga Medicorum Homoeopathica Internationalis (LIGA) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH). Το  Faculty of Homeopathy αντιπροσωπεύεται στα υψηλότερα επίπεδα και στις δύο αυτές οργανώσεις και διαδραματίζει ενεργό ρόλο στη Διεθνή Oμοιοπαθητική Ιατρική Κοινότητα.
 

Ο Δρ Τάσος Βαρθολομαίος εφαρμόζει την  ιατρικά προσανατολισμένη Ομοιοπαθητική για τη ρύθμιση των λιπιδιων του αίματος(χοληστερινη-τριγλυκεριδια-HDL-LDL)

Η ιατρικά προσανατολισμένη Ομοιοπαθητική, « για την ΑΣΘΕΝΕΙΑ και τον ασθενή», είναι η κατεξοχήν θεραπευτική η οποία είναι ευθυγραμμισμενη και άρρηκτα συνδεδεμενη με την Ιατρική Φυσιολογία, την Παθολογική Φυσιολογία και την Παθολογία (Pathology), όπως αυτές διδάσκονται στις Ιατρικές Σχολές και όπως πρέπει να αποτελούν το θεμέλιο ολων των ιατρικών εφαρμογών.Με αυτή τη βάση χρησιμοποιεί μια εμπεριστατωμένη Φαρμακολογία, με φάρμακα τα οποία δρουν εκλεκτικά,το καθένα,σε συγκεκριμένα όργανα,ιστούς,κύτταρα  και σε συγκεκριμένες λειτουργικές διαδικασίες.Η Φαρμακολογία αυτή απέδειξε ήδη την αξία της σε επίπεδο όχι μονον Πρωτοβάθμιας Υγείας αλλά και σε επίπεδο Δευτεροβάθμιας Υγείας, δηλαδη σε Κρατικά Νοσοκομεία σε πολλες χώρες του κοσμου από τα τελη του 19ου αιωνα μεχρι σήμερα. Με βαση αυτή την επιστημονική λογική μπορεί να συνυπαρχει ,και να συνεργάζεται όταν και όπου χρειάζεται, με όποια άλλη επιστημονικά τεκμηριωμένη ιατρική διαδικασία και αποτελεί, εξ αντικειμένου,  ένα  πολύτιμο συστατικό στοιχείο της Κλασσικής Δυτικής Ιατρικής. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι,σε τελευταία ανάλυση,κωδικοποιημένη φαρμακολογική πληροφορία που ταιριαζει θεραπευτικά σε μια συγκεκριμένη κλινικοπαθολογική συνδρομή.Με βαση και τη συγχρονη γνώση είναι σαφώς μια υψηλής στάθμης Πληροφορική Ιατρική,που αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατό, μεχρι σήμερα, τροπο την Φυσιολογία, την Παθολογία (Pathology), την Φαρμακολογία  και Τοξικολογία.Αυτο δεν σημαίνει ότι είναι μια πανακεια ,αλλά ότι δικαιούται απόλυτα την καταξίωση της στα πλαίσια της Κλασσικής Δυτικής Ιατρικής,ιδιαίτερα όταν αξιοποιεί την πλούσια Φαρμακολογία της στις Νόσους και τις Παθήσεις


 
Συμφωνα με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Τη λέξη χοληστερίνη την έχουμε συνδυάσει με έναν εχθρό για την υγεία μας. Τι είναι όμως η χοληστερίνη, ή σωστότερα η χοληστερόλη; Η χοληστερόλη είναι ένα μαλακό, εύπλαστο λίπος. Το συναντάμε στις ζωικές τροφές που καταναλώνουμε. Επίσης η χοληστερόλη παράγεται από τον οργανισμό μας, κυρίως από το ήπαρ. Δεν τη συναντάμε στις φυτικές τροφές. Η χοληστερόλη είναι απαραίτητη για τη διατήρηση καλής υγείας. Πολλές σύνθετες λειτουργίες του σώματος, όπως η δημιουργία των μεμβρανών, και η σύνθεση αρκετών ορμονών εξαρτώνται από την χοληστερόλη. Στην πραγματικότητα η παρουσία της χοληστερόλης είναι τόσο σημαντική, που αν δεν την προσλάβει ο οργανισμός μας από τη δίαιτα, θα τη δημιουργήσει μόνος του. Αλλά εδώ τίθεται το ερώτημα: Αν η χοληστερόλη είναι τόσο απαραίτητη για τη διατήρηση της ζωής , τότε γιατί μπορεί να γίνει θανατηφόρα;  Η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι ότι μόνο η περίσσεια χοληστερόλης εναποτίθεται στο αρτηριακό τοίχωμα,και έτσι οι αυξημένες τιμές ολικής χοληστερόλης αποτελούν ένα  από τους σημαντικότερους παράγοντες για την εμφάνιση θανατηφόρων ή μη καρδιοαγγειακών επεισοδίων. Αντίθετα μια μορφή λιποπρωτείνης που υπάρχει στο αίμα μας η HDL λιποπρωτείνη δρά  ευργετικά για τον οργανισμό μας. Αυτό γιατί αποτελεί έναν από τους μηχανισμούς του οργανισμού μας για να αντιμετωπίσει την περίσσεια της χοληστερόλης απομακρύνοντας την από την κυκλοφορία του αίματος.

Όσον αφορά τα τριγλυκερίδια, είναι λίπη που βρίσκονται στο σώμα μας. Δεν είναι τόσο δημοφιλή όσο η χοληστερόλη καθώς δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί ο ρόλος τους στην εμφάνιση της στεφανιαίας νόσου. Παρόλα αυτά υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις για το ρόλο των τριγλυκεριδίων στην ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου. Τα δεδομένα αυτά φαίνεται να αφορούν ιδιαίτερα γυναίκες και ορισμένους ασθενείς με ανωμαλίες στο μεταβολισμό των λιπιδίων. Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κατάσταση είναι σε ασθενείς με υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων, χαμηλά επίπεδα HDL-χοληστερόλης και σακχαρώδη διαβήτη. Αυτοί οι ασθενείς έχουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο για την ανάπτυξη αθηροσκληρυντικής νόσου.

Οι πρώτες παρατηρήσεις για τον βλαβερό ρόλο της υπερχοληστερόλαιμίας στην καρδιοαγγειακή νοσηρότητα και θνητότητα πληθυσμών, έγιναν την δεκαετία του 1950 από τη μελέτη Framingham και δέκα χρόνια αργότερα από την μελέτη των Επτά Χωρών που ανέδειξε διαφορές στους παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση στεφανιαίας νόσου μεταξύ των πληθυσμών. Ιδιαίτερα η τελευταία μελέτη που συμπεριέλαβε μεταξύ των 12.763 ατόμων και δύο Ελληνικούς υποπληθυσμούς στην Κρήτη και την Κέρκυρα, έδειξε ότι για τους άνδρες ηλικίας 40-59 ετών κατά τα έτη 1960-1961 η αύξηση των επιπέδων χοληστερόλης μέσα στα επόμενα έτη παρακολούθησης οδηγούσε σε σημαντική αύξηση στην εμφάνιση καρδιοαγγειακών συμβαμάτων. Η δίαιτα πλούσια σε κορεσμένα λίπη (κακό λίπος) αυξάνει τον καρδιοαγγειακό θάνατο, όπως φάνηκε στα 25 χρόνια παρακολούθησης 12763 ανδρών μέσης ηλικίας από την μελέτη των Επτά Χωρών που συμπεριέλαβε και την Ελλάδα. Ιδιαίτερα η αύξηση των τιμών χοληστερόλης αίματος κατά 2mmol/lt μέσα σε 25 χρόνια παρακολούθησης λόγω αλλαγής των διατροφικών συνηθειών, οδήγησε σε σημαντική αύξηση του αριθμού των θανάτων οφειλόμενων στη στεφανιαία νόσο.

Η άσκηση σε συστηματική ενασχόληση, 11-22 χιλιόμετρα την εβδομάδα γοργής βάδισης, οδηγεί σε αύξηση της καλής χοληστερόλης HDL αίματος και σε βελτίωση των τιμών της κακής οξειδωμένης LDL χοληστερόλης. Η άσκηση και η δίαιτα έχουν σημαντική θέση και στη ρύθμιση της υπέρτασης καθώς οι νέες οδηγίες συνιστούν την αντιμετώπιση της με απώλεια βάρους, μείωση κατανάλωσης αλκοόλ, περιορισμό άλατος, άσκηση, διακοπή καπνίσματος και δίαιτα πλούσια σε λαχανικά και ψάρι

Η ευεργετική άσκηση για το καρδιαγγειακό σύστημα έχει αποδειχθεί ότι είναι η μέτριας ένταση συστηματική άσκηση που επιτελείται για λιγότερο των 3 ωρών την εβδομάδα με καρδιακή συχνότητα το 60% της μεγίστης προβλεπόμενης για την ηλικία του. Ιδιαίτερα η βάδιση, που αποτελεί τον πιο φθηνό και εφικτό τρόπο άσκησης, συνιστάται να γίνεται με στόχο τη διάνυση 22 χιλιομέτρων την εβδομάδα με ρυθμό 3-4 χιλιόμετρα σε διάρκεια 20-30 λεπτών.

Η δίαιτα, όπως αναδείχθηκε και από τις παραπάνω μελέτες, αποτελεί διαχρονικά τον πιο καθοριστικό παράγοντα για την αύξηση των τιμών χοληστερόλης στο αίμα μας. Τα κορεσμένα λίπη και  τα trans λιπαρά οξέα αυξάνουν τις τιμές ολικής χοληστερόλης. Τα κορεσμένα λίπη είναι στέρεα λίπη σε θερμοκρασία δωματίου. Προέρχονται κυρίως από ζωικές πηγές, όπως το χοιρινό κρέας, το βούτυρο αλλά και το φοινικέλαιο και καρυδέλαιο που είναι σε υγρή μορφή. Αντίθετα τα ακόρεστα λίπη που προέρχονται από φυτά και σε θερμοκρασία δωματίου είναι συνήθως σε υγρή μορφή, μειώνουν τα επίπεδα ολικής χοληστερόλης. Τα ακόρεστα λίπη διακρίνονται σε μονοακόρεστα και σε πολυακόρεστα λίπη. Η κύρια πηγή πρόσληψης μονοακόρεστου λίπους είναι το ελαιόλαδο, το οποίο περιλαμβάνει επίσης αντιοξειδωτικές ουσίες , όπως βιταμίνη Ε και φαινόλες, οι οποίες δρουν ευεργετικά στην λειτουργία των αγγείων και ανασταλτικά στη δημιουργία και κυρίως στην ρηξη της ευάλωτης αθηρωματικής πλάκας που είναι υπεύθυνη για την εμφάνιση των οξέων στεφανιαίων επεισοδίων (έμφραγμα μυοκαρδίου). Αντιοξειδωτικές ουσίες όμως ανευρίσκονται σε μεγάλες ποσσότητες σε φρούτα, λαχανικά, κρεμμύδια, στο κρασί και στο τσάι. Η Μεσογειακή διατροφή, που δυστυχώς στην παραδοσιακή της μορφή έχει εγκαταλειφθεί σε μεγάλο βαθμό από τους σύγχρονους Έλληνες, φαίνεται ότι μπορεί να προλάβει 14 από τα 100 στεφανιαία επεισόδια που οφείλονται σε αυξημένες τιμές χοληστερίνης, γεγονός που αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στην έντονη αντιοξειδωτική δράση των διατροφικών στοιχείων που περιέχει, αλλά και στον περιορισμό των προσλαμβανόμενων θερμίδων που οδηγεί σε καλύτερη ρύθμιση του σωματικού βάρους. Η παραδοσιακή μεσογειακή δίαιτα και ειδικά η ελληνική εκδοχή της, μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει 9 χαρακτηριστικά: υψηλή κατανάλωση ελαιολάδου, οσπρίων, δημητριακών, φρούτων και λαχανικών, μέτρια με υψηλή κατανάλωση ψαριού, μέτρια κατανάλωση κρασιού, γαλακτοκομικών, κυρίως τυριού και γιαουρτιού και χαμηλή κατανάλωση κρέατος και παραγώγων του.  Το κρασί καταναλώνεται σε μέτρια ποσότητα και σχεδόν πάντα κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Η δίαιτα αυτή είναι χαμηλή σε κορεσμένα λιπαρά (λιγότερο από περίπου 9% της ολικής ενέργειας) με την ολική πρόσληψη λίπους να κυμαίνεται από λιγότερο από 30% έως περισσότερο από 40% των συνολικά προσλαμβανόμενων θερμίδων Οι φυτικές στερόλες έχουν επίσης ευεργετικό ρόλο στη μείωση των τιμών χοληστερόλης καθώς εμποδίζουν την υπέρμετρη απορρόφηση της από το έντερο και βοηθούν την μεγαλύτερη αποβολή της περίσσειας χοληστερόλης από το πεπτικό σύστημα. Οι σύγχρονες κατευθυντήριες οδηγίες για την πρόληψη της υπερχοληστερολαιμίας, αναφέρουν την καθημερινή κατανάλωση 2 γραμμαρίων φυτικών στερολών. Επίσης συνιστάται μείωση του προσλαμβανόμενου ολικού λίπους σε κάτω των 30% των ολικών προσλαμβανομένων θερμίδων, με λιγότερες από 10% των θερμίδων να πρέπει να προέρχονται από κεκορεσμένα λίπη (ζωικές τροφές). Το υπόλοιπο 20% των θερμίδων θα πρέπει να προέρχεται από μονοακόρεστα και πολυακόρεστα (φυτικά) έλαια (ελαιόλαδο, καλαμποκέλαιο, σογιέλαιο, λάδι καρδάμου). Οι υδατάνθρακες να μην υπερβαίνουν το 60% των ολικών προσλαμβανόμενων θερμίδων και η ολική χοληστερόλη των τροφών να είναι μικρότερη των 300 γραμμαρίων ημερησίως, ενώ η φυσική άσκηση έχει σημαντικό ρόλο και θα πρέπει να οδηγεί σε καθημερινή απώλεια περίπου 200 θερμίδων. Σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη ή ήδη γνωστή καρδιοαγγειακή νόσο το ολικό προσλαμβανόμενο λίπος πρέπει να είναι μικρότερο των 7% των θερμίδων και η χοληστερόλη μικρότερη των 200 γραμμαρίων ημερησίως.

Σήμερα, υπάρχουν ολοένα και περισσότερα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με την προστατευτική δράση που έχει μια δίαιτα πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια και δημητριακά και η οποία περιλαμβάνει ψάρια, καρύδια και γαλακτοκομικά χαμηλά σε λιπαρά, στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων και καρκίνου.
Η παραδοσιακή μεσογειακή δίαιτα, της οποίας η κύρια πηγή διαιτητικών λιπών είναι το ελαιόλαδο, συμπεριλαμβάνει όλα τα παραπάνω διαιτητικά χαρακτηριστικά. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών διάφορες επιδημιολογικές μελέτες συνέδεσαν την εφαρμογή της μεσογειακής δίαιτας με την ολική θνησιμότητα, αλλά και με την επίπτωση της στεφανιαίας νόσου και με μερικούς τύπους καρκίνου. Ανάμεσα σε αυτές η μελέτη των 7 χωρών και η μελέτη ΕΠΙΚ η οποία περιελάμβανε 22043 μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας ενήλικες από την Ελλάδα, η οποία απέδειξε την ευργετική δράση της μεσογειακής δίαιτας στη μείωση εμφάνισης θανατηφόρων καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Η μεσογειακή δίαιτα είναι χαμηλή σε κορεσμένα λιπαρά οξέα (ζωικό λίπος), υψηλή σε μονοακόρεστα, κυρίως λόγω της υψηλής κατανάλωσης ελαιόλαδου, υψηλή σε σύνθετους υδατάνθρακες από όσπρια και  υψηλή σε φυτικές ίνες κυρίως από λαχανικά και φρούτα. Η υψηλή επίσης περιεκτικότητα λαχανικών, φρέσκων φρούτων, δημητριακών και ελαιολάδου, εξασφαλίζει υψηλή πρόσληψη από β-καροτένιο, βιταμίνη C και Ε, πολυφαινόλες και διάφορα μέταλλα. Αυτά τα σημαντικά στοιχεία θεωρούνται ότι ευθύνονται για την ευεργετική δράση της δίαιτας αυτής στην υγεία και ειδικά στα καρδιαγγειακά νοσήματα, μέσω βελτίωσης του λιπιδαιμικού προφίλ (ειδικά την LDL χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια), της μείωση του κινδύνου από θρομβώσεις, της βελτίωση της βελτίωσης της λειτουργίας των αγγείων, της καλύτερης ρύθμισης του σακχάρου και της πρόληψης εμφάνισης καρδιακών αρρυθμιών.Επιπρόσθετα, έχει δειχθεί απο την μελέτη ΑΤΤΙΚΗ ότι σε δείγμα 1500 ατόμων, η υιοθέτηση της Μεσογειακής διατροφής σχετίζεται με σημαντική μείωση δεικτών φλεγμονής και θρόμβωσης, που αποδεδειγμένα σχετίζονται με την εμφάνιση οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου. Επίσης φαίνεται ότι ο μεσογειακός τρόπος διατροφής περιλαμβάνει έναν αριθμό από προστατευτικές ουσίες, όπως το σελήνιο, η γλουταθειόνη, ο ισορροπημένος λόγος ω-6:ω-3 απαραίτητων λιπαρών οξέων, υψηλές ποσότητες φυτικών ινών, αντιοξειδωτικές ουσίες (ειδικά ρεσβερατρόλη από το κρασί και πολυφαινόλες από το ελαιόλαδο), όπως και οι βιταμίνες Ε και C, οι οποίες ίσως συσχετίζονται με την παρεχομενη προστασία από στεφανιαία νόσο και καρκίνο.

Τι συμβαίνει όμως στον Ελληνικό χώρο; Φαίνεται ότι 46% των ανδρών και  40% των γυναικών εχουν επίπεδα ολικής χοληστερόλης  άνω των 200 mg/dl. Από αυτούς, το 40% των ανδρών και το 30% των γυναικών δεν εχουν επίγνωση της κατάστασής τους. 21% των ανδρών και 7% των γυναικών εχουν επίπεδα HDL – χοληστερόλης κάτω των 35 mg/dl. 28% των ανδρών και 13% των γυναικών εχουν επίπεδα τριγλυκεριδίων άνω των 150 mg/dl. 15% των ανδρών και 12% των γυναικών εχουν επίπεδα LDL χοληστερόλης > 160 mg/dl ενώ 52% των ανδρών και 48% των γυναικών είχαν LDL > 130 mg/dl. Από εκείνους πουείναι ενήμεροι ότι τα λιπίδια του αίματος τους ήταν παθολογικά, 36% των αδρών και 33% των γυναικών ακολουθούσαν διαιτητική αγωγή, 31% των ανδρών και 20% των γυναικών βρίσκονταν υπό φαρμακευτική αγωγή (κυρίως με στατίνες) ενώ οι υπόλοιποι δεν λάμβαναν ουδεμία αγωγή. Οι συμμετέχοντες που τηρούσαν τη Μεσογειακή διατροφή και λάμβαναν παράλληλα και στατίνη, είχαν κατά μέσο όρο 9% χαμηλότερη ολική χοληστερόλη, 19% χαμηλότερη LDL χοληστερόλη και 32% χαμηλότερη οξειδωμένη LDL χοληστερόλη, συγκρινόμενοι με εκείνους που δεν λάμβαναν αγωγή και τηρούσαν μία δίαιτα «Δυτικού τύπου».
Επίσης η ηλικία έχει σημαντικό ρόλο τις τιμές των λιπιδίων καθώς η προσθήκη μίας δεκαετίας στην ηλικία, σχετιζόταν με επίπεδα ολικής χοληστερόλης υψηλότερα κατά 9 mg / dl, με επίπεδα τριγλυκεριδίων υψηλότερα κατά 13 mg / dl, με επίπεδα LDL χοληστερόλης υψηλότερα κατά 7 mg / dl, επίπεδα λιποπρωτείνης (α) υψηλότερα κατά 1.2 mg / dl, ενώ με επίπεδα HDL χοληστερόλης χαμηλότερα μόνο  κατά 0.02.

Οι συνιστώμενες τιμες λιπιδίων σε άτομο που δεν έχει ιστορικό καρδιαγγειακή νόσου ή σακχαρώδη διαβήτη είναι η LDL να διατηρείται μικρότερη της τιμης 115 mg/dl. Σε Άτομα που έχουν ιστορικό στεφανιαίας ή αθηροσκληρυντικής νόσου ή σακχαρώδη διαβήτη η LDL- χοληστερόλη πρέπει να είναι μικρότερη των 100 mg/dl